"One cannot go on creating massive disturbances in childbirth and breastfeeding without altering the sexual life and the capacity to love of society as a whole". Michel Odent

November 29, 2011

Η γέννηση της Άρτεμης

Όταν γεννήθηκε η Ευτυχία, η μαία μου, η Έλντα, ηταν 7 μηνών έγκυος στην Άρτεμη και πιστεύω ότι η παρουσία της μικρής ήταν με κάποιο τρόπο αισθητή σε όλο τον τοκετό μου. Οι δυο τους μεγαλώνουν μαζί, ήδη από την κοιλιά, και φαίνεται να έχουν πολύ ιδιαίτερη σχέση - γελάνε όταν συναντιούνται και παίζουν υπέροχα. Η Άρτεμη γεννήθηκε πριν ένα χρόνο στις 5 Δεκεμβρίου στο σπίτι. Η Έλντα ήταν μόνη με τον σύντροφό της όπως ακριβώς το ήθελε. Αυτή είναι η ιστορία της με δικά της λόγια. 
Η μικρή μου γεννήθηκε σε τρεις ώρες την ημέρα που είχα διαλέξει. Ήταν 41 εβδομάδων, Κυριακή με Νέα Σελήνη, μέρα της Άρτεμης, προστάτιδας του τοκετού. Όλα ήταν έτοιμα στο σπίτι. Μέχρι και φρέσκα λουλούδια από το δάσος δίπλα από την πισίνα είχα. Είχα κοιμηθεί νωρίς το βράδυ και ξύπνησα από τα κύματα της μήτρας. Σηκώθηκα κι έκατσα δίπλα στη φωτιά. Τα κύματα πηγαιονοερχόντουσαν κι αφού πέρασε καμιά ώρα μπρος – πίσω στην τουαλέτα, ένοιωσα έναν τόσο δυνατό πόνο που νόμισα ότι θα λιποθυμήσω. Ζήτησα από τον σύντροφό μου να γεμίσει την πισίνα – ήταν χαλαρός… περίμενε ότι θα γεννήσω μετά από καμια-δυο μέρες. Όταν μπήκα στο ζεστό νερό, ένοιωσα το σώμα μου να ανακουφίζεται. Του ζήτησα να μου φέρει και τα ρόδια που είχα καθαρισμένα στην κατάψυξη. Ήταν τέλεια – γλυκά, δροσερά ενώ εγώ καιγόμουν.
Σε κάθε κύμα έκανα chanting – στην παύλα βαθιά εισπνοή και μια χούφτα ρόδια. Κρατιόμουν από ένα σχοινί περασμένο στο δοκάρι πάνω από την πισίνα όταν ένοιωσα τα νερά να σπάνε και το κεφάλι του παιδιού μου στην είσοδο του κόλπου. Ο αγαπημένος μου ετοιμάστηκε να πάει να φέρει τη μαία αλλά του ζήτησα να κάτσει στη μπάλα να με κρατάει. Τα πράγματα δυσκόλευαν για μένα – ο πόνος χαμηλά στη μέση ήταν σχεδόν αφόρητος. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να αναπνέω όταν έφευγε το κύμα και πολύ σύντομα ερχόταν το επόμενο με μια έντονη αίσθηση να σπρώξω. Δεν έσπρωξα καθόλου. Είχα το ένα γόνατο κάτω, το άλλο ανοιχτό για να δώσω χώρο. Οι τελευταίες συστολές ήταν απίστευτες – ένοιωθα ένα μπουμ… το παιδί έσπρωχνε να βγει, κρατούσα το κεφάλι της με τα χέρια μου. Ξαφνικά βγήκε το κεφάλι και ύστερα από μια πολύ μικρή παύση έπεσε όλη στο νερό. Την πήρα αγκαλιά – μια πανέμορφη θεά!!

Και δυο (παραπάνω) λόγια για την Έλντα από την ίδια ...
Ονομάζομαι Έλντα Λάτη. Σπούδασα μαιευτική στα ΤΕΙ Αθήνας το 1998 και στη συνέχεια εργάστηκα ως μαία σε διάφορες συνθήκες. Το 2002, ενώ δούλευα σε μια μικρή ιδιωτική κλινική ξεκίνησα να αναλάβω ολοκληρωτικά τη φροντίδα ενός φυσικού τοκετού. Άρχισα να συμμετέχω σε συναντήσεις του Συνδέσμου Θηλασμού και του Birthvoice και παρακολουθούσα πολλές ομιλίες και σεμινάρια. Όταν ανακάλυψα τη Birthlight Yoga χάρηκα πολύ γιατί μου έδωσε πολύ καλά εργαλεία για τη σωστή προετοιμασία της εγκύου και αργότερα το Birthlight Baby Yoga μου έδωσε τη χαρά να βοηθάω τους γονείς να απολαύσουν το μωρό τους και να ενισχύσουν το δεσμό τους.
Μου αρέσει πολύ ο τοκετός στο σπίτι, στο νερό αλλά συνεργάζομαι και με πολλούς γιατρούς για την επίτευξη ενός όμορφου τοκετού σε μαιευτήριο. Οι υπηρεσίες μου ονομάζονται «Φιλικές Γέννες» και είναι μια ολοκληρωμένη μαιευτική φροντίδα βασισμένη σε ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η παραδοσιακή αρχαία μαιευτική σε συνδυασμό με την σύγχρονη επιστήμη και την τεχνολογία.
Επικοινωνία: 22940 82623, 6946622892, friendlybirths@yahoo.com

November 28, 2011

British Study: Half Of All Pregnant Women Could Give Birth At Home Safely

LONDON -- A new study in England shows little difference in complications among the babies of women with low-risk pregnancies who delivered in hospitals versus those who gave birth with midwives at home or in birthing centers.

Based on the findings, researchers said women with uncomplicated pregnancies in England should be able to choose where they want to give birth – and one expert said about half of all pregnant women here could potentially safely give birth outside a hospital.

But they sounded a note of caution for first-time mothers and their infants, who may face a higher risk if they choose a home birth. "I would never say women should give birth in a particular place, but hope this gives women more information to make an informed choice," said Dr. Peter Brocklehurst, director of the Institute for Women's Health at University College Hospital in London, one of the paper's lead authors. He conducted the research while at Oxford University. "Birth isn't an abnormal process, it's a physiological process," he said. "And if your pregnancy and labor is not complicated, then you don't need a high level of specific expertise."

Brocklehurst added that about 50 percent of pregnant women in England – those who are low-risk – should be able to choose where to have their baby.
More than 90 percent of pregnant women in England now give birth in a hospital. Some officials say the new study should prompt women to consider alternatives.

"This is about giving women a choice," said Mary Newburn of NCT, a U.K. charity for parents, one of the study's authors. She said midwife-run birth centers in England have a more homelike environment, with privacy, sofas and birthing pools.

In Britain, midwives deliver more than 60 percent of babies already. Similar care is provided in the Netherlands, where about a quarter of all births happen at home. Elsewhere in Europe, most births are led by doctors, although midwives may also be involved.
In the United States, however, less than one percent of births happen at home. The American College of Obstetricians and Gynecologists does not support planned home births and warns evidence shows they have a higher risk of newborn death compared to planned hospital births. The training of midwives in the U.S. varies by state – and some have no regulations.

Brocklehurst and colleagues collected data for nearly 65,000 mothers and babies between 2008 and 2010 in England. Of those, there were 19,706 births in hospital obstetric wards, 16,840 births at home, 11,282 births in "freestanding" midwifery units – independent clinics where there are no doctors or access to anesthetics – and 16,710 births in "alongside" midwifery units, often housed within hospitals. All the pregnancies were low-risk, meaning the mothers were healthy and carried their baby to term. Women planning C-sections or expecting twins or multiple births were excluded from the study.

In the U.K.'s hospital obstetric wards, most low-risk women don't see a doctor during labor and are only treated by midwives. There didn't appear to be a difference for the infants' health based on where the mothers planned to give birth. But researchers found a higher risk for first-time mothers planning a home birth. Among those women, there were 9.3 adverse events per 1,000 births, including babies with brain damage due to labor problems and stillbirth. That compared to 5.3 adverse events per 1,000 births for those planning a hospital birth.

The study was published Friday in the medical journal, BMJ. It was paid for by Britain's department of health and another government health research body.
Dr. Tony Falconer, president of the Royal College of Obstetricians & Gynaecologists, said his group supports "appropriately selected home birth." He noted the higher risk of problems among first-time mothers choosing a home birth and said that raised questions about where they should deliver.

For Emily Shaw of Oxfordshire, northwest of London, giving birth in a hospital wasn't appealing. She wanted home births for both her sons but because her first baby was induced into labor, she had to deliver him in a hospital in October 2008.

Shaw delivered her second son at home in April. "I felt much more comfortable there," she said. "Instead of getting into a car to go to the hospital, the midwives came to me." "It was nice to have the home comforts during labor," she added, saying she could eat in her own kitchen and use her own bathroom. "And unlike the hospital, they didn't kick out my partner in the middle of the night."

November 25, 2011

Γιατροί "αυθεντίες" - μητέρες χωρίς δύναμη?

Χτες άκουσα για μια περίπτωση που με προβλημάτισε πάλι. Ένα μωράκι 7,5 μηνών τρέμει και πλαντάζει στη θέα του μπιμπερό εδώ και τρεις μέρες που η μητέρα του αποφάσισε να σταματήσει να θηλάζει "μαχαίρι"... Και όλα αυτά γιατί η παιδίατρός της - "καθηγήτρια πανεπιστημίου" - της είπε ότι το γάλα της δεν έχει πια όλα τα απαραιτητα συστατικά (!!??) και χρειάζεται γάλα εμπλουτισμένο με σίδηρο κλπ γιατί αλλιώς...

Δεν μπαίνω καν στο θέμα σιδήρου - υπάρχουν πολλά που μπορεί να διαβάσει κανείς και να το ψάξει. Μπαίνω κατευθείαν στο μόνιμο θέμα μας - "να το ψάξει". Ένα από  τα πρώτα πράγματα που σε καλεί να κάνεις το παιδί σου, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, είναι να πάρεις την ευθύνη, γι αυτό, για σένα, για όλα. Στην εγκυμοσύνη κιόλας αρχίζουν μικρές και μεγάλες  αποφάσεις από την επιλογή γυναικολόγου/ομάδας τοκετού μέχρι τι θα τρως και πόσους υπέρηχους - και αν - θα κάνεις. Η επιλογή του φυσικού τοκετού (άσχετα αν θα σου βγει ή όχι) είναι ίσως η πρώτη σημαντική ανάληψη ευθύνης - η αναγνώριση πως κανείς δεν μπορεί στην πραγματικότητα να γεννήσει για σένα. Και οι αποφάσεις συνεχίζουν και συνεχίζουν με τον παιδίατρο, το θηλασμό, τα πάντα από εδώ και πέρα... Το πόσο αφήνουμε την "επιστημονική" υπερ(παρα)πληροφόρηση και τις "καλόβουλες" συμβουλές ειδικών και μη, να μας αποπροσανατολίζουν συνδέεται άμεσα με το πόσο διατεθειμένες είμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη, να καλλιεργούμε και να εμπιστευόμαστε το δικό μας μητρικό ένστικτο. Ευτυχώς για όλους η περίοδος των "αυθεντιών" τελειώνει και όχι τόσο "σιγά σιγά" πια.

Για την περίπτωση αυτή, αφού έκανα ένα εν θερμώ σχόλιο - "μα αυτό που κάνει είναι εγκληματικό" - αναφερόμενη περισσότερο στην παιδίατρο παρά στην μητέρα φυσικά - πρότεινα τελικά να επικοινωνήσει με κάποιους συμβούλους θηλασμού και την παρέπεμψα στις, πάντα σωτήριες για μένα, συναντήσεις La Leche. Βέβαια αυτή είναι μία από τις καλύτερες  περιπτώσεις - το μωράκι θήλασε για 7,5 μήνες. Κάποια άλλα, ύστερα από παρεμβάσεις γυναικολόγων και παιδιάτρων, στερούνται όχι μόνο το πρωτόγαλα αλλά και όλα τα υπέροχα που συνεπάγονται με τον θηλασμό...