Πρόσφατα ανακάλυψα σε ποια υπέροχη γυναίκα οφείλεται εμμέσως η ενημέρωσή μου για τον φυσικό τοκετό που άλλαξε όλη μου την αντίληψη για το θέμα γέννα και με έκανε να κάνω στροφή 180 μοιρών στο παρατσάκ!
Πρόκειται για την Ελίνα που όταν έμαθε ότι η Ελευθερία ήταν έγκυος, της έκανε την ίδια ερώτηση που αργότερα η Ελευθερία έκανε και σε μένα - "Πού θα γεννήσεις;". Έμαθα ότι η Ελευθερία απάντησε περίπου όπως εγώ ("Τι εννοείς; ξέρω 'γω στο Νοσοκομείο; που γεννάνε οι γυναίκες;") και ομολογώ ότι ανακουφίστηκα λίγο. Πίστευα ότι είχε γεννηθεί με τη γνώση (και την σίγουρη απόφαση!) - με τόση φυσικότητα μου το παρουσίασε. Φοβάμαι όμως ότι δεν ισχύει αυτό για καμιά από εμάς που ζούμε σε αυτό το σύστημα - όλες έχουμε να παλέψουμε κοινωνικά πρότυπα και επίκτητες φοβίες, άλλες πιο εύκολα, άλλες με λίγο περισσότερο ζόρι, ανάλογα με το πόσο βαθιά έχουν εντυπωθεί μέσα μας...
Πίσω στην Ελίνα λοιπόν... Η πληροφορία αυτή με "χτύπησε" όχι για κάποιον άλλο λόγο - στην τελική δεν έχει και τόση σημασία από που μαθαίνεις ό,τι μαθαίνεις, αν είσαι έτοιμος θα σου έρθει με κάθε τρόπο - αλλά γιατί συνειδητοποίησα με τον πιο έκδηλο τρόπο ότι ποτέ μια εμπειρία δεν είναι "κακή" ή "χαμένη". Η δική της γέννα που δεν ήταν ακριβώς όπως την είχε ονειρευτεί, την οδήγησε να ενημερώσει με πάθος την Ελευθερία για τον φυσικό τοκετό στο σπίτι και αυτή με τη σειρά της μίλησε σε μένα, κι εγώ με τη δική μου δεν σταματάω να μιλάω... όπως συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες που έρχονται έτσι ουσιαστικά σε επαφή με την αληθινή τους φύση.
Το παράδειγμα είναι φυσικά μόνο ενδεικτικό. Γνωρίζω άπειρες γυναίκες που με τις - σε bold εισαγωγικά! - "θετικές" ή "αρνητικές" τους εμπειρίες γίνονται άλλος ένας κρίκος σε αυτή την καταπληκτική αλυσίδα δύναμης. Δεν είναι μαγικό;
Το παράδειγμα είναι φυσικά μόνο ενδεικτικό. Γνωρίζω άπειρες γυναίκες που με τις - σε bold εισαγωγικά! - "θετικές" ή "αρνητικές" τους εμπειρίες γίνονται άλλος ένας κρίκος σε αυτή την καταπληκτική αλυσίδα δύναμης. Δεν είναι μαγικό;
