Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, στις 2.30 μ.μ., γλίστρησε στα χέρια του Μύρωνα, και από εκεί κατ'ευθείαν στην αγκαλιά μου, η Ευτυχία! Τις 60 πιο δυνατές ώρες της μέχρι σήμερα ζωής μου, ακολούθησε ένας χρόνος γεμάτος εκπληκτικές ανακαλύψεις, συνειδητοποιήσεις, γέλιο, αγωνίες και μοιράσματα, η απαρχή μιας διαρκούς μεταμόρφωσης που ξεδιπλώνεται και ξεδιπλώνεται... Ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ!! Χρόνια σου πολλά Τυχία μου!!
Υ.Γ.: Υπόσχομαι για δώρο, το επόμενό μου ποστ να είναι (επιτέλους!) η ιστορία αυτής της θολής φωτογραφίας...
No comments:
Post a Comment