Χτες άκουσα για μια περίπτωση που με προβλημάτισε πάλι. Ένα μωράκι 7,5 μηνών τρέμει και πλαντάζει στη θέα του μπιμπερό εδώ και τρεις μέρες που η μητέρα του αποφάσισε να σταματήσει να θηλάζει "μαχαίρι"... Και όλα αυτά γιατί η παιδίατρός της - "καθηγήτρια πανεπιστημίου" - της είπε ότι το γάλα της δεν έχει πια όλα τα απαραιτητα συστατικά (!!??) και χρειάζεται γάλα εμπλουτισμένο με σίδηρο κλπ γιατί αλλιώς...
Δεν μπαίνω καν στο θέμα σιδήρου - υπάρχουν πολλά που μπορεί να διαβάσει κανείς και να το ψάξει. Μπαίνω κατευθείαν στο μόνιμο θέμα μας - "να το ψάξει". Ένα από τα πρώτα πράγματα που σε καλεί να κάνεις το παιδί σου, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, είναι να πάρεις την ευθύνη, γι αυτό, για σένα, για όλα. Στην εγκυμοσύνη κιόλας αρχίζουν μικρές και μεγάλες αποφάσεις από την επιλογή γυναικολόγου/ομάδας τοκετού μέχρι τι θα τρως και πόσους υπέρηχους - και αν - θα κάνεις. Η επιλογή του φυσικού τοκετού (άσχετα αν θα σου βγει ή όχι) είναι ίσως η πρώτη σημαντική ανάληψη ευθύνης - η αναγνώριση πως κανείς δεν μπορεί στην πραγματικότητα να γεννήσει για σένα. Και οι αποφάσεις συνεχίζουν και συνεχίζουν με τον παιδίατρο, το θηλασμό, τα πάντα από εδώ και πέρα... Το πόσο αφήνουμε την "επιστημονική" υπερ(παρα)πληροφόρηση και τις "καλόβουλες" συμβουλές ειδικών και μη, να μας αποπροσανατολίζουν συνδέεται άμεσα με το πόσο διατεθειμένες είμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη, να καλλιεργούμε και να εμπιστευόμαστε το δικό μας μητρικό ένστικτο. Ευτυχώς για όλους η περίοδος των "αυθεντιών" τελειώνει και όχι τόσο "σιγά σιγά" πια.
Για την περίπτωση αυτή, αφού έκανα ένα εν θερμώ σχόλιο - "μα αυτό που κάνει είναι εγκληματικό" - αναφερόμενη περισσότερο στην παιδίατρο παρά στην μητέρα φυσικά - πρότεινα τελικά να επικοινωνήσει με κάποιους συμβούλους θηλασμού και την παρέπεμψα στις, πάντα σωτήριες για μένα, συναντήσεις La Leche. Βέβαια αυτή είναι μία από τις καλύτερες περιπτώσεις - το μωράκι θήλασε για 7,5 μήνες. Κάποια άλλα, ύστερα από παρεμβάσεις γυναικολόγων και παιδιάτρων, στερούνται όχι μόνο το πρωτόγαλα αλλά και όλα τα υπέροχα που συνεπάγονται με τον θηλασμό...
Πόσο τα παίρνω... πόσο τα παίρνω με κάτι τέτοιες ιστορίες. Και πόσες δεν ακούμε καθημερινά! Είναι ντροπή για κάποιους "ειδικούς" να λένε τέτοιου είδους αστήριχτες συμβουλές! Αν είναι δυνατόν!!! Και το έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές από άσχετους, "ειδικούς" και μη: "Το μητρικό γάλα δίνει ότι είναι να δώσει τους πρώτους 6 μήνες, μετά δεν έχει να δώσει κάτι άλλο". Αν είναι δυνατόν, τη στιγμή που ο ίδιος ο ΠΟΥ (που επηρεάζεται αρκετά κι από τις γαλακτοβιομηχανίες, συνιστά το μητρικό γάλα μέχρι τουλάχιστον ένα έτος! Είναι ανεκτίμητα τα συστατικά που περνάνε στο παιδί από το μητρικό γάλα. Δεν καταλαβαίνω γιατί παρά τις τόσες ενδείξεις και μελέτες (ιατρικές, ψυχολογικές, μικροβιολογικές κλπ) πρέπει να υπερισχύσει η παραπληροφόρηση!
ReplyDeleteΠριν ένα περίπου μήνα αρρώστησα πολύ, είχα πολύ πυρετό για μέρες. Κάποια στιγμή εξαντλήθηκα κι αναγκάστικά, για πρώτη φορά, και τελευταία, να δώσω στο 11μηνο γιο μου ξένο γάλα. Είχα ΤΟΣΕΣ ενοχές κι αμέσως μόλις ανέκαμψα ξαναγυρίσαμε στις αγκαλίτσες μας και στο θηλασμό.
Στην τελική, ο θηλασμός πρέπει να συνεχίζεται όσο το οι συμμετέχοντες το επιθυμούν, κι εφόσον μητέρα και μωρό το επιθυμούν, όλοι οι άλλοι περιττεύουν.